ολβιόγαμος

ὀλβιόγαμος, -ον (Μ)

αυτός που έκανε ευτυχισμένο γάμο, ο ευτυχής στον γάμο του.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὄλβιος «ευδαίμων, ευτυχισμένος» + γάμος

(πρβλ. κακό-γαμος)].